نشریه نگاری

پایگاه اطلاع رسانی و آموزشی نشریات بسیج دانشجویی خراسان رضوی

نشریه نگاری

پایگاه اطلاع رسانی و آموزشی نشریات بسیج دانشجویی خراسان رضوی

آخرین نظرات
وبلاگ های دانشجویی

۱۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «گرافیک مطبوعاتی» ثبت شده است

قطع نشریه

اندازه‌های بزرگ برای تأکید روی تصاویر، بهترین راه هستند زیرا، هرچه عکس‌ها بزرگتر باشد، تأثیر آن ها بیشتر است. بسیاری از مجلات، متن و تصاویر را به‌اندازهٔ مساوی ارائه می‌دهند و از قطعی که برای هر دو کافی باشد استفاده می‌کنند

فضای سفید

حواشی سفید (فریم ‌ها) در صفحه‌آرائی مجلات به دو دلیل نقش مهمی دارند: اولاً آن ها علامت ‌هائی برای خاتمه دادن و یا شروع کردن متون هستند. به‌طور مثال، سعی کنید حاشیه را از هر دو طرف نسخه چاپی مجله بِبُرید و بعد ببینید که تا چه اندازه مطالعه متنی که در دو طرف، فاقد حاشیه است، مشکل می‌شود.

ثانیاً این حواشی با احاطه کردن اِلمان‌ها در صفحه‌ با مرزهای سفید به جذابیت و یک‌دستی تک‌صفحه‌ها و صفحات روبه‌روی هم کمک می‌کنند. بدین ترتیب آنها مانند یک قالب، اثر هنری را در بر می‌گیرند. حاشیه‌ها برای محتوای متن ضروری هستند.

  • کانون نشریات

1- تیترها آنها باید تا اندازه‌ای بزرگ شوند که عناصر دیگر را تحت شعاع قرار دهند.

2- باید فضای مفید زیادی اطراف آن ها ایجاد شود تا به‌وضوح، کنتراست را در آن ها به‌وجود آورد.

3- برای جلب توجه‌کردن، می‌توان آن ها را به ‌عنوان تصویر در نظر گرفت و می‌توانند در هر جا روی یک صفحه یا دو صفحه مقابل هم مورد استفاده قرار گیرند. بسیاری از عناوین مجلات کوتاه هستند و باید در اندازهٔ بزرگ باشند تا مؤثرتر شوند.

  • کانون نشریات

هنگامی‌که فرد در مجله ‌فروشی ‌ها به هزاران مجله نگاه می‌افکند، بیش از هر چیز به ظاهر فیزیکی مجله اهمیت می دهد.

در حوزه گرافیک، عکس‌های تمام رنگی، کاغذ مرغوب و تصویرسازی‌های پرزرق و برق رمز فروش مجله هستند و این تأکید وقتی بیشتر آشکار می‌شود که مجله به هر دلیلی در موقعیت پرمخاطره ‌ای بیفتد.

تردیدی نیست که استفاده قوی از تکنیک‌های گرافیکی در صورتی‌ که مجله‌ ای بخواهد به‌ حداکثر موفقیت دست یابد امری ضروری بوده و برقرار کردن ارتباط بین فرم فیزیکی و عملکرد مجله می‌تواند نقطه شروعی برای پیشنهادات در طراحی مجله فراهم سازد که بتواند با گذشت زمان موفق باشد.

  • کانون نشریات

1- خواندن ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک برای مخاطب آسان تر از خواندن حروف صرفا بزرگ باشد.

2- خواندن خطوط طولانی، نوشته ها، چشم را خسته می کند.

3- فضای نوشتاری که راست چین یا چپ چین بوده آسان تر از نوشته ای خوانده می شود که وسط چین باشد.

4- نوشته سفید روی زمینه سیاه سخت تر خوانده می شود، همچنین نوشتار رنگی، به ویژه روشن به سختی خوانده می شود.

5- حروف توپر، فشرده، یا ایتالیک برای بخش های مهم آورده می شود، چرا که آن ها چشم را خسته می کند.

6- فضای نوشتاری خلوت معمولا بهتر از فضای نوشتاری شلوغ خوانده می شود.


منبع: وبسایت هنرهای تجسمی
  • کانون نشریات

معماری مطالب و این که چه مطلبی در چه قسمتی آورده شود یکی از مباحث مهم است.

ایده‌ فرد شدن ستون‌ها، میتواند کمک کننده تر باشد.

اجزاء و المان‌های متنوع و نوع خاصی از چینش‌ها میتواند شخصیت هر نشریه را نشان دهد. مثلاً نیم دایره‌هایی که سوتیتر و شماره صفحه‌ها داخل آن می‌آید و رنگ بالای کادر، جزئیاتی هستند که به یک نشریه شخصیت می‌دهند. یا اشکال L مانند در گوشه تمام صفحات یک نشریه که استفاده‌های مختلفی هم از آن می‌شود. مثلاً در برخی صفحات میتواند بالای تیتر قرار بگیرد و در صفحه‌های بعدی دوباره به جای خودش باز گردد. وقتی المان‌ها تکرار شوند، قطعاً مخاطب یادش می‌ماند که قطع، سوتیتر، تیتر و سرفصل‌های فلان نشریه به چه شکلی است و دیگر لازم نیست پایین صفحه را بخواند تا متوجه شود نام نشریه چیست؟

معماری مطالب، نشریه را معرفی می‏کند. صفحه‌آرایی مجله معرف شخصیت آن نیست بلکه معماری، هویت و شخصیت اصلی مجله را نشان می‌دهد.

تعداد گرافیست و صفحه آرا در نشریات مختلف متفاوت است. برای نشریات دانشجویی بهتر است هر نشریه یک صفحه‌آرا و یک گرافیست داشته باشد. گرافیستی که در حقیقت با تمامی اصول گرافیک مطبوعاتی آشناست. البته این تعداد برای نشریات حرفه ای بیشتر است.

تحریریه در کنار مدیر هنری و صفحه‌آرا، نشریه را مدیریت می‌کند و قبل از نهایی شدن کار، از ماکت پرینت می‌گیرند و اصلاحات لازم را انجام می‌دهند تا ساختارهای تعریف شده به هم نریزد.


منبع: همشهری

 

  • کانون نشریات

وقتی ژانر و نوع مطالب هر نشریه خاص، معرف هویت و شخصیت آن است، تصاویر به کار رفته در آن که شامل عکس و تصویرسازی است، باید مختص همان نشریه باشد و با ساختاری تأمین یا خلق شوند که یونیفرم اصلی و شخصیت نشریه را خدشه‌دار نکنند. برای این منظور باید انواع عکس‌ و تصویرسازی، نوع رنگ ، ترکیب‌بندی، اندازه، کادر و تمامی عوامل مربوط به این تصاویر را در قالب یک یونیفرم تعریف وتعیین کرد.

در هر کدام از بخش ها باید قوانینی وضع شود. برای مثال در برخی صفحات که تصاویر شخصیت ها قرار است چاپ شود، قانونی باشد که براساس آن تصویرچهره کامل و به صورت تمام قد یا در حالت نشسته ارائه شود. گاهی هم که عکس تمام قد شخصیت‌ها را پیدا نمیشود، تصویرها بازسازی شوند. یعنی سر در بدن یکی دیگر قرار بگیرد تا آن فیگور تمام قدی که دنبالش هستید به دست آید. این عکس‌ها در جای مشخصی از صفحه باید گذاشته شوند. ممکن است بالای صفحه هم عکس های دیگری از همان شخصیت‌ها با شرح عکس یا به شکلی دیگر داشته باشید.

اصل دیگری که میتانید برای خودتان تعریف کنید است است که به دنبال تکرار عکس‌های خاصی که در نشریات دیگر چاپ شده یا مخاطب شما ممکن است آن را در فضاهای دیگر دیده باشد، نباشید.

برای اینکار میتوان از هنر یک عکاس هنری که درباره‌ عکس فکر کرده و یک ترکیب بندی پیچیده برای آن پیدا کرده است استفاده کرد و یا تعریف خاصی برای عکس ها درنظر گرفت. اگر چنین عکس‌هایی فراهم نشد، میتوان عکس‌ها را با تکنیک مدادی، آبرنگ یا غیره تصویرسازی کرد.

"لری نایسوندر" از دبیران سابق -نشنال جئوگرافیک - باور داریم که  هر چه بیشتر بتوان توجه بیننده را به عکس جلب کرد و او را در مورد آنچه می بیند به تفکر واداشت، در انتقال مقصود و هدف موفق تر خواهیم بود.


منبع: همشهری

 

  • کانون نشریات

هر مجله‌ نیاز به یونیفرم و ساختاری قانونمند برای استفاده از فونت‌ها دارد.

فونت یا قلمی که برای نگارش متن مطالب، تیتر، سوتیتر،‌ زیرتیتر، روتیتر، توضیح عکس، لید و تیترهای روی جلد استفاده می‌شود، مانند باقی عوامل تصویری معرف و نماینده شخصیت نشریه هستند و انتخاب یا طراحی آن‌ها باید در همین راستا باشد.

تعداد فونت‌های مورد استفاده در هر مجله بهتر است تا حد امکان محدود باشد. یک، دو یا نهایتا سه فونت مناسب است . با تغییر اندازه و رنگ، نازک و بولد شدن کارکردهای مختلف پیدا می‏کنند.


منبع: همشهری

  • کانون نشریات

هر نشریه از چند بخش تشکیل شده است که یک سری از مطالب آنها روتین هستند. مطالب این بخش می‌تواند گزارش، اخبار و غیره باشد. ساختار این صفحات ثابت است، فقط گاهی با تغییر عکس از یک زاویه به زاویه دیگر کمی عوض می‏شوند. در یک بخش ثابت، مخاطب به گرافیک آن توجه ندارد. همه اجزا ثابت است؛ فقط متن تخلیه و مطالب جدید جایگزین می‌شود. اینجا محتوای مطالب مهم هستند.

لازم است برای نشریات و تمام صفحات آن تمپلیت تعریف کنید. جالب است بدانید مجله خانواده همشهری حدود پانزده تمپلیت مشخص دارد. با به کارگیری این روش دیگر مدیر هنری ملزم نیست تمام صفحات را به دقت کنترل کند، زیرا صفحه‌آرا در تمپلیتی که قبلاً طراحی شده است، مطالب را می‌چید.

اما در هر مجله‌ مطالب خاصی وجود دارد که در زمان صفحه‌آرایی باید ایده‌پردازی شود. اگر این صفحات به شکل ویژه طراحی نشوند، مخاطب متوجه نمی‌شود که مجله برای کدام قسمت بیشترین انرژی را صرف کرده است. این دسته از مطالب، آن قسمتی از مجله را تشکیل می‌دهد که عوامل مجله ترجیح می‌دهند مخاطب توجه خاصی به آن نشان دهد.

در قانون یونیفرم به گرافیست فرصت داده می‏شد تا سقف 60 الی 70 درصد یونیفرم این صفحات را به هم بریزد. او فقط کلی‌ترین قاعده‌ها را حفظ می‌کند؛ به طوری که یونیفرم اصلی مجله مشخص شود . وقتی خواننده به این صفحات می‌رسید، متوجه می‌شود مطالب از ویژگی خاصی برخوردارند.


منبع:همشهری

  • کانون نشریات

سفید خوانی

در طراحی گرید یک نشریه حجم سفید خوانی باید مشخص شود. سفیدخوانی ضریبی از کل صفحه است. در گذشته درصد سفیدخوانی را به صورت چشمی و با حدس و گمان تعیین می‌کردیم. اما این درصد از قانون ضریب پیروی می‌کند. مثلاً سفیدخوانی کنار صفحه یک هفتم کل ستون‌های مطالب صفحه است. گاهی این مقدار به دو هفتم یا کمتر و بیشتر می‌رسد

این قابلیت باعث می‌شود در صفحه‌آرایی از تنوع بیشتری بهره ببریم. در مجله همشهری خردنامه از همین قانون استفاده شده است.

افزایش حجم سفیدی خوانی میتواند در طراحی گرید یک نشریه نکته حائز اهمیتی باشد. با این کار هم سوتیترها راحت‌تر خوانده می‌شود، هم امکان ایجاد باکس‌های اطلاعاتی در کنار ستون‌ها فراهم خواهد شد.

  • کانون نشریات

همیشه قبل از اقدام به طراحی گرافیک نشریه، لازم است شخصیت و هویت نشریه مشخص شود و سپس براساس آن یونیفرم آن طراحی گردد.

اسم نشریه مهمترین شناسه ان است که باید متناسب با هویت نشریه طراحی شود.

در حقیقت لوگو نشریه باید علاوه بر زیبایی، خوانایی، تأثیرگذاری بالا و قدرت پیام رسانی درست با شخصیت نشریه نیز هماهنگی کامل داشته باشد.

برای مثال در طراحی لوگوی یک نشریه سیاسی، باید شخصیت آن مشخص شود که میخواهد یک نشریه قانونمند باشد یا یک نشریه منتقد یا وابسته به یک جناح خاص و یا ... .

  • کانون نشریات